Γλυκά, αρωματικά και ζουμερά τα φθινοπωρινά αχλάδια είναι μία πρόκληση γευστική και διατροφική από πολύ παλιά: το αχλάδι εξημερώθηκε πριν επτά χιλιάδες χρόνια, μάλλον παράλληλα με το μήλο κι από τότε απολαμβάνουμε τα οφέλη του.
Οι γνωστότερες φθινοπωρινές ποικιλίες είναι τα habatefetel, τα Kaiser, τα passacrassana και τα Packham’s Triumph. Θεωρούνται υποαλλεργικά και πλούσια σε φυτικές ίνες. Δεν είναι τυχαίο ότι ο χυμός από αχλάδι είναι από τους πρώτους που γεύονται τα βρέφη ενώ επιτρέπεται και σε όσους ταλαιπωρούνται από διατροφικές αλλεργίες.
Τα αχλάδια προσφέρουν υδατοδιαλυτές ίνες αλλά και βιταμίνες Α, Β1, Β2, C, E, φυλλικό οξύ και νιασίνη, η οποία συνδέεται με την πρόληψη της καρδιοπάθειας και την ενίσχυση της μνήμης. Περιέχουν επίσης σημαντικές ποσότητες χαλκού, φωσφόρου και καλίου και σε μικρότερες ποσότητες ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, νάτριο και θείο.
Τα φυτοθρεπτικά συστατικά τους (χλωρογενικό οξύ, γεντισικό οξύ, συριγγικό οξύ, βανιλλικό οξύ, κουμαρικό οξύ, αρβουτίνη, κατεχίνη κ.ά.) έχουν αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Και όχι μόνο έχουν λίγες θερμίδες αλλά προκαλούν και αίσθημα κορεσμού: χορταίνουμε και δεν τσιμπολογάμε!
Πολύτιμο για την υγεία
Βοηθά στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης χάρη στην υψηλή περιεκτικότητά του σε πηκτίνη η οποία ρυθμίζει και τη δυσπεψία.
Συμβάλει στη μείωση της χοληστερίνης. Οι φυτικές ίνες του βοηθούν στην εξάλειψη των χολικών αλάτων ενώ μειώνουν την «κακή» χοληστερόλη. Σύμφωνα με μελέτες ένα αχλάδι την ημέρα μειώνει κατά 50% την πιθανότητα εγκεφαλικού επεισοδίου.
Μας διατηρεί νέους. Τα αντιοξειδωτικά του καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες οι οποίες επιτίθενται στα κύτταρά μας και τα γερνούν.
Τονώνει το ανοσοποιητικό. Δίνει στον οργανισμό βιταμίνη C και αντιοξειδωτικές θρεπτικές ουσίες.
Καταπολεμά τις φλεγμονές και ανακουφίζει από τον πόνο γιατί έχει αντιφλεγμονώδη δράση. Οι τανίνες και το καφεϊκό οξύ του, προστατεύουν το σώμα από μολύνσεις και ασθένειες.
Ανακουφίζει από τον πυρετό. Ο χυμός του είναι δροσιστικός.
Προστατεύει το έμβρυο. Παρέχει στο κυοφορούμενο παιδί φυλλικό οξύ, το οποίο προστατεύει τον υπό κατασκευή νευρικό σωλήνα του.
Ανακουφίζει από τη δυσκοιλιότητα. Οι φυτικές ίνες του συμβάλουν στη διατήρηση της υγείας του εντέρου και στην προστασία της χλωρίδας του.
Xαρίζει ενέργεια. Υπεύθυνες γι’ αυτό είναι οι υψηλές ποσότητές του σε φρουκτόζη και γλυκόζη.
Αντιοξειδωτικό. Η βιταμίνη C και ο χαλκός που περιέχει δρουν αντιοξειδωτικά και προστατεύουν τα κύτταρα από τις ελεύθερες ρίζες. Επιπρόσθετα, οι ουσίες του βοηθούν το σώμα να διατηρήσει το ασβέστιο και συμβάλλουν στο να καθυστερήσει η εμφάνιση της οστεοπόρωσης.
Πώς να τα επιλέξω;
«Σφιχτά» αχλάδια. Με λεία και γυαλιστερή επιφάνεια και πλούσιο άρωμα. Να μην έχουν χτυπήματα ή σκούρες κηλίδες: εξαίρεση αποτελούν οι ασιατικές ποικιλίες, οι οποίες έχουν στο φλοιό τους σκούρες κηλίδες.
Τα άγουρα. Διατηρείστε τα σε θερμοκρασία δωματίου, – τυλιγμένα με το χαρτί τους- μέχρι να μαλακώσουν: θα το καταλάβετε αν πιέσετε ελαφρά στην κορυφή τους.
Υπερώριμα. Αν η σάρκα του αχλαδιού είναι πολύ μαλακή, τότε μάλλον είναι υπερώριμο, οπότε χρησιμοποιήστε το μόνο στη μαγειρική σας. Τα ώριμα αχλάδια δεν τα αφήνουμε στη φρουτιέρα γιατί αλλοιώνονται εύκολα. Αν είναι ήδη ώριμα αλλά μείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο ψυγείο, «σκουραίνουν» μεν αλλά δεν επηρεάζεται η γεύση τους.
Κατανάλωση. Ωμά, καταναλώστε τα με τη φλούδα τους αν όμως τα μαγειρέψετε, ξεφλουδίστε τα. Για να μην μαυρίσουν μόλις τα ξεφλουδίσετε, βυθίστε τα σε μπολ με νερό και λεμόνι ή ξίδι.
