Δεν αρκούν ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου ή καθαρές πετσέτες μπάνιου, για να προστατεύσουμε τα μάτια μας. Καθημερινές κακές συνήθειες, αποτελούν εχθρό, που πρέπει να θέσουμε εκτός μάχης.

Σκουπίζουμε συχνά τα μάτια. Η χειρότερη εκδοχή είναι να το κάνουμε με βρώμικα χέρια. Ακόμη όμως και το καθαρό χαρτομάντιλο, κρύβει κινδύνους. Το εσωτερικό των βλεφάρων και η επιφάνεια του ματιού καλύπτονται από βλεννογόνο, που παράγει συνεχώς βλέννα (βλεννογόνους έχουν και μύτη και στόμα και είναι πολύ ευαίσθητοι). Αν σκουπίζουμε κάθε τόσο τα μάτια μας, τους τραυματίζουμε. Για παράδειγμα, ασθενείς με ξηροφθαλμία, σκουπίζουν συνεχώς τα μάτια τους: ιδιαίτερα το χείλος και το εσωτερικό του βλεφάρου. Αυτό τραυματίζει επώδυνα το βλέφαρο, με αποτέλεσμα σαν αντίδραση να παράγει βλέννα, η οποία προκαλεί επιπλέον φαγούρα και την ανάγκη να σκουπίζουμε τα βλέφαρα.

Τρίβουμε τα βλέφαρα. Τα βλέφαρα έχουν ως αποστολή να προστατεύουν τα μάτια από ξένα σώματα, τα οποία επικάθονται πάνω σε αυτά (σκόνη, σωματίδια κ.α) Αν τρίψουμε  τα μάτια μας, τρίβουμε κι αυτά τα σωματίδια, θέτοντας σε κίνδυνο τον επιπεφυκότα αλλά και τον κερατοειδή μας. Έτσι όμως, σίγουρα θα μολύνουμε τα μάτια μας γιατί μεταφέρουμε μικρόβια που είτε ζουν στην επιφάνεια του προσώπου μας, είτε περιστασιακά στις βλεφαρίδες μας. Μικρόβια μπορεί να μεταφέρουν και τα χέρια μας, «λάφυρο» μιας  χειραψίας μ’ έναν άλλο άνθρωπο.  Επιπρόσθετα, όταν είμαστε κουρασμένοι, επειδή τα μάτια μας δεν παράγουν αρκετή υγρασία, τα τρίβουμε για να διεγείρουμε τους δακρυικούς αδένες, προκειμένου τα δάκρυα να διατηρήσουν τα μάτια υγρά και καθαρά. Αυτή είναι μία κακή συνήθεια που πρέπει να σταματήσουμε άμεσα.

Φακοί επαφής. Η χρήση τους έχει κανόνες που πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα. Βγάζουμε τους φακούς κατά τη διάρκεια του ύπνου, αλλάζουμε τις θήκες τουλάχιστον μια φορά το μήνα και χρησιμοποιούμε  μόνο εγκεκριμένα υγρά, τα οποία επίσης αλλάζουμε μία φορά το μήνα. Δεν αποθηκεύουμε τους φακούς επαφής σε νερό βρύσης, γιατί μπορεί να περιέχει βακτήρια, τα οποία θα «εμφυτεύσουμε» στη συνέχεια στον κερατοειδή.

Κολλύρια. Μπορεί περιστασιακά να βοηθούν τα μάτια αλλά μακροπρόθεσμα είναι δυνατόν να προκαλέσουν προβλήματα. Για παράδειγμα, τα κολλύρια κορτιζόνης, αν και αντιμετωπίζουν την όποια φλεγμονή, μακροπρόθεσμα μπορεί ν’ αυξήσουν την ενδοφθάλμια πίεση και να προκληθεί γλαύκωμα που θ’ απειλήσει την όραση.

Spray μύτης με κορτιζόνη.  Αντιμετωπίζουν μεν την αλλεργική ρινίτιδα αλλά και αυτά μπορεί ν’ αυξήσουν την πίεση. Πρέπει να διαβάζουμε προσεκτικά τα φυλλάδια των φαρμάκων, γιατί πολλά περιέχουν κορτιζόνη, την οποία συνδυάζουν με άλλες φαρμακευτικές ουσίες. Βέβαια, δεν αυξάνεται η πίεση σε όλους όσοι χρησιμοποιούν κορτιζόνη: αυτό συμβαίνει περίπου σε έναν στους δέκα ή σε έναν στους είκοσι.

Ατμοσφαιρική ρύπανση. Τετραπλασιάζει τις πιθανότητες να εκδηλώσουμε ξηροφθαλμία, σε σύγκριση με όσους ζουν σε πιο καθαρά περιβάλλοντα. Για να προστατευθείτε από τον μολυσμένο αέρα, τοποθετήστε στο σπίτι σας φίλτρο αέρα. Αντίστοιχα για ν’ αντιμετωπίστε την ξηρό αέρα, που επίσης βλάπτει τα μάτια, τοποθετείστε υγραντήρα.

Δυνατός αέρας. Οι ριπές του αέρα, προκαλούν ξηροφθαλμία. Προστατεύστε τα μάτια σας με γυαλιά, τα οποία ιδανικά θα έχουν και προστατευτικά στα πλάγια.

Πιστολάκι. Ξηροφθαλμία μπορεί να προκαλέσει και ο αέρας από το πιστολάκι με το οποίο στεγνώνουμε τα μαλλιά. Γι’ αυτό ο ανεμιστήρας δεν πρέπει να μας «χτυπά» καταπρόσωπο.

Καταπόνηση των ματιών. Οι πολλές ώρες στον ηλεκτρονικό υπολογιστή ή στην τηλεόραση κουράζουν τα μάτια. Το βλέμμα δεν πρέπει να παραμένει προσηλωμένο σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάθε δέκα λεπτά κάντε ένα διάλειμμα και  βλεφαρίζετε τα μάτια σας, για ν’ αποκτούν την πολυπόθητη υγρασία.

Κακές συνήθειες που βλάπτουν τα μάτια