Δεν είναι μόνο η αφυδάτωση, οι αλμυρές τροφές και η έντονη άσκηση που αυξάνουν την ανάγκη μας για νερό. Η δίψα που δεν σβήνει, που έγινε ακόμη και στίχος σε τραγούδια, μπορεί να προειδοποιεί για σειρά νοσημάτων. Να τι προειδοποιεί ο διψασμένος οργανισμός μας. 

Όπως είναι γνωστό, το νερό ρυθμίζει τη θερμοκρασίας του σώματος, απομακρύνει από το σώμα τις τοξίνες, αποτρέπει  την αφυδάτωση ενώ καθοριστικός είναι ο ρόλος του και στην καλή κυκλοφορία του αίματος. Το ότι διψάμε, σημαίνει ότι τα αποθέματα νερού στον οργανισμό έχουν μειωθεί και έχει διαταραχθεί η ισορροπία υγρών και ηλεκτρολυτών στο αίμα μας. Αν λοιπόν, παρά το γεγονός ότι έχουμε πιεί τουλάχιστον οκτώ ποτήρια νερό μέσα στη μέρα και παρόλα αυτά διψάμε διαρκώς, ενδεχομένως να μας απειλούν σειρά παθήσεων.

Διαβήτης.  Όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι πάνω από το  φυσιολογικό επίπεδο, τότε τα νεφρά αναγκάζονται να παράγουν περισσότερα ούρα προκειμένου ν’ αποβάλλουν την ποσότητα γλυκόζης που πλεονάζει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αφυδατωνόμαστε και να νοιώθουμε έντονη δίψα. Στην περίπτωση του διαβήτη εκδηλώνονται παράλληλα και άλλα συμπτώματα, όπως συχνοουρία, θολή όραση, όρεξη για φαγητό, κόπωση, ανεξήγητη απώλεια βάρους, ξηροστομία αλλά και πληγές οι οποίες δεν κλείνουν εύκολα και μολύνονται. Αν παρουσιάζουμε αυτά τα συμπτώματα πρέπει άμεσα να επισκεφθούμε τον γιατρό και να εξετάσουμε την καμπύλη σακχάρου, προκειμένου  να μετρήσουμε την ανοχή του οργανισμού στη γλυκόζη.

Αναιμία. Όταν ο οργανισμός χάνει ερυθρά αιμοσφαίρια γρηγορότερα απ’ ό,τι τα παράγει, επιχειρεί ν’ αναπληρώσει την απώλεια υγρών, οπότε και πάλι διψούμε.

Υπερθυρεοειδισμός. Σε αυτήν την περίπτωση η έντονη δίψα συνοδεύεται από άγχος, ταχυπαλμία, εξάψεις, εφίδρωση, τρέμουλο και νευρικότητα. Ο ασθενής αισθάνεται κόπωση και μπορεί να χάσει βάρος, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος.

Ψυχογενής υπόταση. Προκαλεί έντονη δίψα σε συνδυασμό με ζάλη και μπορεί να οφείλεται σε χρόνιο στρες αλλά και σε άλλους παράγοντες. Ο  οργανισμός ζητά νερό μέσω της δίψας, για ν’ αυξήσει την περιεκτικότητα του αίματος σε νερό ώστε να ανεβάσει την πίεση.

Ξηροστομία.  Όταν μειώνεται η παραγωγή του σάλιου ή αλλάζει η σύστασή του, τότε εκδηλώνεται ξηρότητα στις βλεννώδεις μεμβράνες της στοματικής κοιλότητας. Παράλληλα το σάλιο μπορεί να γίνει παχύρευστο, να δυσκολευόμαστε να μασήσουμε τις τροφές ενώ το στόμα μυρίζει δυσάρεστα.

Παθήσεις των νεφρών ή του ήπατος. Αν τα νεφρά, το ήπαρ ή η καρδιά υπολειτουργούν, τότε μειώνονται τα υγρά μειώνονται στους ιστούς του σώματος αλλά και στο αίμα, οπότε ο οργανισμός προκειμένου να τα αναπληρώσει στέλνει μήνυμα δίψας.

Ασθένειες που προκαλούν διάρροια και ναυτία. Γαστρεντερίτιδα, ιοί και βακτήρια προκαλούν έμετο και διάρροια και αφυδατώνουν τον οργανισμό, ο οποίος εκλιπαρεί για περισσότερο νερό. Η αφυδάτωση συνήθως συνοδεύεται  από ξηρό στόμα, μείωση της ούρησης και πονοκέφαλο.

Φαρμακευτική αγωγή. Διουρητικά, αντικαταθλιπτικά, αντισταμινικά ή φάρμακα για την αρτηριακή πίεση, προκαλούν συχνοουρία ή ξηροστομία. Σε αυτήν την περίπτωση, ο θεράπων ιατρός θ’ αποφασίσει αν θ’ αλλάξετε φαρμακευτική αγωγή.

Καλό είναι αμέσως μόλις διψάσουμε να πιούμε νερό χωρίς να το αναβάλλουμε γιατί ο οργανισμός στην προσπάθειά του να προστατευθεί θα επιχειρήσει να αναπληρώσει το νερό που του λείπει από τους ιστούς, με αποτέλεσμα να θέσουμε σε κίνδυνο την ομαλή λειτουργία των κυττάρων και των οργάνων μας.

Το καλοκαίρι διψάμε περισσότερο γιατί ιδρώνουμε περισσότερο  και έτσι έχουμε απώλεια υγρών και ηλεκτρολυτών.  Ο οργανισμός παράγει ιδρώτα για να διατηρήσει τη φυσιολογική του θερμοκρασία, όταν  η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι υψηλή. Με λίγα λόγια, η φυσιολογική δίψα είναι ένας προστατευτικός μηχανισμός, ο οποίος απαιτεί περισσότερα υγρά, για ν’ αποτρέψει την αφυδάτωση.