Μπορεί τα παιδιά να μην είναι δικά μας, όπως είχε τόσο όμορφα περιγράψει* ο Λιβανέζος ποιητής Χαλίλ Γκιμπράν αλλά, έως ότου ανοίξουν τα φτερά τους για να πετάξουν μακριά από τη φωλιά, μας έχουν ανάγκη για να τα αναθρέψουμε, να τα προετοιμάσουμε, να τα δυναμώσουμε και να τα αγαπάμε.
Γι’ αυτό οφείλουμε και στα παιδιά μας να είμαστε καλά, να φροντίζουμε την υγεία μας, να την ελέγχουμε συστηματικά και να τους δίνουμε το καλό παράδειγμα ενός υγιεινού, ισορροπημένου τρόπου ζωής, μακριά από βλαβερές συνήθειες που μπορεί να μας απειλήσουν.
Η παρουσία μας, όσο τουλάχιστον είναι μικρά και όσο περνάει από το χέρι μας, είναι ένα από τα πολύτιμα δώρα που μπορούμε να τους προσφέρουμε.
