Σύμφωνα με τον Τάλκοτ Πάρσονς, γνωστό κοινωνιολόγο στις ΗΠΑ, τόσο ο γιατρός όσο και ο ασθενής έχουν ένα συγκεκριμένο ρόλο: κατέχουν προσδοκίες, δικαιώματα και υποχρεώσεις όπως όλοι οι πρωταγωνιστές μιας κοινωνικής ομάδας και αποδίδουν το ρόλο τους για την εύρυθμη λειτουργία της συγκεκριμένης ομάδας.
Ο στόχος του ιατρού είναι να επαναφέρει την υγεία του ασθενή, ενώ ο στόχος του ασθενή είναι να προσπαθεί να θεραπευτεί.
“Εμείς οι γιατροί οφείλουμε να κάνουμε τον ασθενή να αισθανθεί άνετα προκειμένου να συνεργασθεί μαζί μας για την επίτευξη του κοινού στόχου, που δεν είναι άλλος από το να ανακτήσει την υγεία του”, σημειώνει η Δρ Δέσποινα Κατσώχη, Ακτινοθεραπεύτρια -Ογκολόγος και πρόεδρος της ΑΚΟΣ.
Ο Φρόυντ είχε μιλήσει από το 1905 για τη «θεραπευτική συμμαχία ασθενή και γιατρού», για την συνειδητή συναινετική σχέση τους.

“Η συνεργασία του ασθενή είναι απαραίτητη και είναι δικό μας το χρέος να καλλιεργήσουμε τις συνθήκες για να το πετύχουμε”, πρόσθεσε η κυρία Κατσώχη.